راه که بیافتیم ترسمان می‌ریزد

صمد بهرنگی معلم بود و دغدغه‌ی کودکان و زندگی آنان را داشت. 
بازتاب این دغدغه‌مندی او را می‌توانیم در داستان‌هایش ببینیم. او درست امروز، دوم تیرماه در خانواده‌ای فقیر به دنیا آمد. اما شوق او به درس خواندن و ادبیات، او را به تحصیل در رشته زبان و ادبیات انگلیسی واداشت. او معلم بود.
دلش برای بچه‌ها می‌تپید. با خانواده‌ها گفت‌وگو می‌کرد و راضی‌شان می‌کرد که بچه‌ها را به‌جای فرستادن به سرکار، به مدرسه بفرستند. به کتاب‌های درسی نقد داشت چون به نظرش نمی‌آمد که به بچه‌ها راه و روش زندگی‌ کردن را یاد بدهد.
به همین دلیل هم خودش تا آنجا که در توانش بود، می‌کوشید به بچه‌ها بیاموزد که چگونه زندگی کنند.

https://www.instagram.com/p/Ct1464Ftgef/?igsh=MzRlODBiNWFlZA==